Mijn lijn door Europa kruiste Litouwen, en wil nu net dat ik daar zowat 20 jaar geleden ook al eens was.

Met het Maerlant atheneum was er een utiwisselingprogramma met een Litouwse school in Alytus. Het is lang geleden, enkel wat vage herinneringen bleven over. Gelukkig vond ik mijn reisdagboekje van toen terug met daarin een net A-4’tje met het programma. Ook al was het reisdagboekje maar een mager verslag, het werkte beter dan het geheugen. Daarnaast is het duidelijk ook geschreven door een teenager waarvan desinteresse de basishouding was.

De algemene herinnering die overbleef was eentje die positief was. Het lijkt me dat we bij het vertrek geen van allen echt zin hadden om naar dat koude grijze ex-Sovjetland te trekken. Op dat moment waren de Baltische staten nog maar net 9 jaar opnieuw onafhankelijk en waren nog niet bij de EU toegetreden, en de Euro moest toen zelfs bij ons zijn intrede doen. Dat het daar, tegen alle verwachtingen in, een uitzonderlijk warme paasvakantie was, zorgde ervoor dat de gemoederen snel opklaarden. En het werd een aangename 10daagse in Litouwen.

Uit de collectie van Jaak Coudeville / Maerlantkrant

Na al die jaren en ongeveer een maand voor mijn passage door Litouwen besloot ik via Facebook eens aan te voelen hoe warm de contacten nog waren. Het is vanzelfsprekend een duik in de onzekerheid, aangezien onze wegen heel lang geleden slechts enkele weken elkaar kruisten en in de meeste gevallen daarna niet meer. Er was nog geen Facebook, en brieven schrijven klinkt leuk, maar doofde al snel uit. Die contacten bleken vrij goed mee te vallen. Na wat heen en weer gechat werd er een kleine reünie georganiseerd.

Het was een oergezellige avond in een tapasbar onder oude vrienden. De vage herinneringen werden wat ingekleurd, en nog veel meer hedendaagse thema’s kwamen aan bod.

De avond nadien hadden we een BBQ op de camping waar ik verbleef, en werd dezelfde gezelligheid herhaald en had de ontmoeting van daags voordien de tijd gevonden om meer herinneringen op te halen.

De lichte twijfel die er een maand geleden was, bij het verversen van de contacten was volledig onterecht! Deze stop in Vilnius zal een diepe indruk nalaten.

En Vilnius?

Vilnius is een geweldige stad; mooi, gezellig en vriendelijke mensen, de sfeer is er meer een die je in een pittoresk dorpje terugvindt. Ik liet mezelf enkele keren verloren lopen in deze hoofdstad en was heel aangenaam verrast. Al vermijd ik in het algemeen de steden wat op mijn tocht, in dit geval ben ik blij dat ik er wat tijd heb gespendeerd.